Mijn naam is Fabrice Luijten. In 2014 richtte ik ReignBow op, waar Jessica in 2018 bij is gekomen. Wij leven nu samen in de Franse Vogezen in een Tiny House, samen met onze kat Athos. In vorige levens was ik student, ober, directeur van een NGO, boeddhist en consultant voor de publieke sector. Van elk van die levens heb ik genoten. En in elk volgend leven nam ik de ervaringen uit het vorige actief mee. In al deze 'levens' zie ik nu twee rode draden, die ik inzet als facilitator van Hiking Retreats en begeleider van Plantmedicijn ceremonies.
De eerste rode draad is die van mijn eigen zingeving, persoonlijke ontwikkeling en spiritualiteit. Eerst als student, waar ik op mijn 20e bestuurs- en organisatiewetenschap ging studeren om bij te dragen aan een mooie maatschappij. Niet alleen leerde ik hoe organisaties problemen in de maatschappij kunnen oplossen, ook lag er een grote nadruk bij de studie op zelfreflectie en persoonlijke ontwikkeling. Vanuit daaruit kwam mijn voorliefde voor het boeddhisme op. Ik merkte dat je als je écht een verschil wil maken, je eerst en vooral naar jezelf moet kijken. Uren naar een witte muur kijken vanaf een meditatiekussentje, thuis of in een klooster, werd vanaf toen een normaal deel van mijn leven.
De voorliefde om bij te dragen aan een betere wereld, bracht mij gelijk na mijn studie naar Kameroen. Daar begeleidde ik lokale communities. Zodat zij hun eigen behoefte voor beter onderwijs of schoon drinkwater konden organiseren. Op een duurzame manier, zonder zich teveel afhankelijk te maken van hulp van buiten. Als er een tijd is die mij qua zingeving en persoonlijke ontwikkeling gevormd heeft, is het deze. Daar rekende ik af met mijn westerse arrogantie en de illusie dat de ander 'geholpen' wil worden. Want zodra je gaat 'helpen' maak je de ander letterlijk 'onbeholpen'. En daar schiet diegene meestal niet veel mee op. Veel meer gaat het om de ander echt proberen te begrijpen. Vanuit daar ontstaat er een begin van gelijkwaardigheid en kun je samen op pad. Dit inzicht zette ik daarna, weer terug in Nederland, in als directeur van de NGO waar ik in Kameroen voor werkte. Daar begeleidde ik veel vrijwilligers, elk met hun eigen vraagstukken en verlangens.
Terwijl mijn carrière me verder bracht tot consultant bij taaie veranderingen in organisaties, ontwikkelde ik mij door in spiritueel opzicht. In de avonden volgde ik allerlei opleidingen, die langzaam een steeds groter deel van mijn leven gingen vormen. Beginnend bij intuïtieve ontwikkeling, het volgen van een persoonlijk groei jaar, een (energetische) healing opleiding en uiteindelijk een jaaropleiding tot begeleider van proceswerk. Met daarin NLP, energiewerk, regressietherapie en het werken met Ayahuasca. In al deze opleidingen leerde ik niet alleen een brede therapeutische basis, vooral heb ik veel stukken van mijzelf mogen aankijken. Het is dat persoonlijke 'schaduwwerk', wat me in mijn rol als begeleider heeft doen groeien.
De tweede rode draad is dat ik in al die ervaringen bezig was met het begeleiden van (groeps)processen. Dat begon al tijdens mijn bijbaantjes in de horeca. Ik vond het een sport om precies aan te voelen wat een gezelschap nodig had. Vervolgens probeerde ik hen dat te geven zonder onnodig de aandacht op mijzelf te vestigen. Of dat nu juist een geruisloze bediening was, om de gesprekken niet te verstoren, of juist een beetje 'jeu' en entertainment om bij te dragen aan een feestelijke sfeer.
Een geheel andere setting om met groepen te werken was in Kameroen, waar ik al mijn antropologische zeilen moest bijzetten om te snappen waar ik goed aan deed. Daarna kwam er de ervaring als directeur van een organisatie bij (op mijn 25e 🙊), waarin er naar mij werd gekeken voor leiding, richting en inspiratie.
Later ging ik terug naar de Nederlandse publieke sector (mijn oorspronkelijke studieachtergrond), waar ik als consultant eerst trainingen gaf, later teams en groepen begeleidde en uiteindelijk hele organisaties adviseerde hoe hun veranderingen vorm te geven.
Geleidelijk voltrok zich in mijn leven een diepe transformatie. Zowel innerlijk als uiterlijk. Innerlijk was ik een rusteloze, piekerende, pleasende en zwaarmoedige persoon die vooral in zijn hoofd leefde. Geleidelijk veranderde dat naar iemand die weet wat hij wil, doet waar hij van houdt, leeft vanuit liefde en die voornamelijk innerlijke rust en vrede ervaart. Ook uiterlijk veranderde mijn leven nogal radicaal. Ik leidde een leven midden in de Randstedelijke ratrace, racend van afspraak naar afspraak. Maar eigenlijk levend van de ene afleiding naar de andere. Hoe anders is dat nu. Terwijl ik dit schrijf kijk ik uit op een groen berglandschap, leef ik met de seizoenen en ik mag dit inmiddels mijn 'thuis' noemen.
Nu breng ik die twee rode draden voor mijn gevoel samen. Ik richt me op het begeleiden van bewustzijnsontwikkeling via plantmedicijn ceremonies en hiking retreats. Daarin besef ik goed dat mijn begeleiding slechts dienend kan zijn aan jouw proces en intentie enerzijds, en aan de natuur (hiking retreats) en het plantmedicijn (ceremonies) anderzijds. Mijn stijl kenmerkt zich daarin dus via de inbreng van al mijn 'vorige levens': leergierig (student), gastvrij en servicegericht (ober), avontuurlijk (emigreren naar Frankrijk in een Tiny House), gelijkwaardig (projectleider in Kameroen), liefdevol, gegrond vanuit mijzelf (boeddhisme), gericht op wat de ander nodig heeft (energiewerk) en vanuit overzicht (consultant).